Tuesday, March 31, 2009

Summer Love

Look upon another's need,
Love demands the loving deed;
Tell that one your love is true,
Prove it by the things you do.

I am tied, that's very true
By every thought I have you;
The face I only care to see,
The heart I long to set free.

March is going, can't you see?
April is coming, it's time for the sea
Open waters in the summer breeze,
Loving you tenderly is such an ease.

Monday, March 30, 2009

Blind Justification

Madalas, ang mga kunsepto natin sa isang bagay ay nalilikha batay sa ating mga pansariling interest, at marami tayong maaring gawing dahilan upang patunayan ito. Karamihan ang isang panghuhusga ay may kadikit na emosyon. Kaya naman madalas rin na makasalamuha tayo ng tao na may magkasalungat na opinyon na ang bawat isa ay iniisip na tama sila.

Ngunit ang katotohanan ay iisa lamang, hindi kailanman nagiging dalawa ang mukha nito. Sa mga ganitong pagkakataon dapat lagi tayong mag-iingat sa pamamagitan ng tamang pag-iisip at pantay na pagtingin.


Sometimes, it is best to take the other side's opinion, cautiously revising our own. Examining our motives from the other's point of view. That way you will neither condemn him, nor justify yourself so blindly...



Tsk! Tsk! Tsk!

Natawa ako ng bonggang bongga. Haaaay.
Ignorance is bliss talaga minsan!

Bakit nga ba may mga taong sadyang hindi natututo sa nakaraan?

Na para bang lahat na lang ng bagay na kanilang ginagawa ay may lusot?

O yung tipong itatago niya, tapos saka ka aamin pag huli na siya?
Tingin mo ba talaga baliwala lang ang mga ganung bagay?
Hindi ka na ba talaga magbabago? Matakot ka naman sa Karma.
Wala na nga nangyayari sayo ganyan ka pa. Tsk. Totoo.
An idle mind is a devils playground.
Nakakatakot ka aba!

Understanding and pity can't help you.
Maawa ka naman sa mga may concern sayo.
Huwag ka magtago sa kumot ng awa o pagkukunwari.
You have have to grow up by yourself.

Patuloy tumatakbo ang oras.
Oras na hindi mo na maibabalik.
Kaibigan, God bless you.

Friday, March 27, 2009

A Love to Last

To laugh is to risk appearing like a fool.
To weep is to risk appearing sentimental.
To reach for another is to risk involvement.
To expose your feelings is to risk exposing your true self.
To live is to risk dying.
To believe is to risk despair.
To try is to risk failure.
To love is to risk not being loved in return.

The people who risks nothing, do nothing.
Have nothing, are nothing.
They may avoid suffering and sorrow,
But they cannot learn, feel, change and grow.
Chained by their attitudes they are slaves;
Forfeiting their own freedom.
To love is to risk not being loved in return.

It is a risk to love.
What if it doesn't work out?
Aaah! But what if it does?

Have the best weekend.
I have you in my heart.
I continually thank my God for you.
Keep that smile.
Loving you more each day...

- Orakulo
A Love That Will Last
(
Renee Olstead)

I want a little something more

Don't want the middle or the one before
I don't desire a complicated past
I want a love that will last

Say that you love me
Say im the one
Don't kiss and hug me and then try to run
I don't do drama
My tears don't fall fast
I want a love that will last

(Chorus)
I don't want a just a memory
Give me forever
Don't even think about saying good-bye
Cuz I just want one love to be enough
And remain in my heart till I die

So call me romantic
huh I guess that's so
Theres something more that you oughta know
oh I'll never leave you
So don't even ask
I want a love that will last

Forever
I want a love that will last

(Chorus)
I don't want a just a memory
Give me forever
Don't even think about saying good-bye
Cuz I just want one love to be enough
And remain in my heart till I die

So theres just a little more that I need (more that i need)
I wanna share all the air that you breathe
I'm not the kinda girl to complicate the past
I want a love that will last

Forever
I want a love that will last
Always
I just want a love that will last
I Want a love that will last

Thursday, March 26, 2009

Aral ni Bruno

CLASSROOM NI BRUNO

Pag sinabing "Sit!", upo lang muna.
Huwag muna mag roll-over!!!

Kapag meron kang sinisimulan na bagay, aayusin mo ang mga kilos mo. Huwag mong itaas ang expectations ng iba. Madalas, ang pinupuri ay ang mga mabubuting gawa na hindi na-expect. Ang totoo, hindi kailanman nag-aabot ang imahinasyon at ang realidad. Napakadaling mag imagine na isang bagay ay perpekto, pero sadyang napa-kahirap makamtan ito.

Sadyang magkasama ang imagination at desires ng ating puso, kaya naman madali tayong nabubuluag sa katotohanan o halaga ng isang bagay o sitwasyon. Kahit gaano man ka excellent ito, hindi talaga ito ma sa-satisfy ang ating preconceptions. Kaya naman sa huli, pakiramdam ng marami nalugi at ang kagalingan ay huma-hantong sa disappointment imbes na pag-hanga.

Marami ang nabubulag sa realidad na ito. Ang magandang simula ay dapat magsilbing daan upang gisingin ang ating curiosity, hindi para itaas ang expectations ng iba. We are better off when reality surpasses our expectations, and something turns out better than we thought it would.

Ang pag-asa ay matinding manlilinlang. Gamitin ang mabuti at masusing pag mumuni-muni upang ito ay salain para ang tunay na kaligayahan ang mangibabaw laban sa imahinasyon.

Wednesday, March 25, 2009

Piktyur...

Play time!

Si Bruno (Basset Hound) with Kofi (Labrador)

Mocha (Labrador)

Ang Init! Nakakauhaw!

Bruno: Swimming tayo?....

Bakit kaya ang tao?
May Isip at Talino?
Nalulungkot pa siya?

SMILE!

Tuesday, March 24, 2009

Live well...

Some lose their life by not knowing how to save it;
others, by not wanting to.
Just as virtue is its own reward,
vice is its own punishment.
The strength of the mind is communicated to the body.
Two things bring life to an early end:
stupidity and depravity.

The one who races through virtue never dies.

Meet my new labrador babies.... :)

Monday, March 23, 2009

Lunes...

Timbangin ang mga bagay-bagay sa buhay ng mabuti. Fools are lost by not thinking. They never conceive even half of things. At dahil hindi nila naiisip ang maaring kabutihan o kasamaan ng isang bagay, gaano man ka simple o ka kumplikado ito, sugod lang ng sugod, bira lang ng bira, minsan tutunganga na lang. Kaya naman ang katapusan o kinalaunan, nahuhulog sila sa isang sitwasyon na parang ang hirap lagpasan. May iba sinasabi na okay lang yun, tutal may mga aral kanaman mapupulot o matututunan sa kinalaunan. Parang “insurance” sa anuman balak mo gawin o ginawa mo, hindi ka lugi. Natatawa ako. Huwahahahaha!

Maaring totoo. Sapagkat sa lahat nga naman ng bagay na nangyayari, may dahilan. Eh paano kung ayaw mo tignan o alamin ang dahilan? Paano kung ikaw mismo ang pumipigil sa sarili mo matuto? Kailan mo nga ba masasabi na natuto ka nga?

Kahapon, ngayon at bukas. Some ponder things backward, applying much attention to what matters little, and little to what matters much. Many people lose their heads because they have none to lose. Sa lahat ng aspeto ng buhay, nagigising nalamang sila isang araw na nauubos na ang lahat, huli na ang lahat. Mapa sa trabaho, pangarap, pagkakaibigan at pati narin sa pagibig.

Reflection and apprehension are two different things, as being safe and ridiculously insecure are different. These are the things we should consider very carefully and keep well rooted in our minds. The wise weigh everything: they delve into things that are especially deep or doubtful, and sometimes reflect that there is more than what occurs to them. They make reflection reach further than apprehension.

Kamakailan lang nakausap ko ang isang kaibigan. Bakit nga ba ganun? May mga tao na sadyang hindi nila namamalayan ang oras na dumadaan. Ang mga nasasayang na pagkakataon upang ayusin ang sarili at direksyon ng buhay nila. Yung para bang inasa na sa mga tao sa paligid nila ang kanilang kinabukasan. Yung parang alang sariling diskarte sa buhay. Naghihintay ng awa? Sadyang katamaran ba o katigasan ng ulo? Meron nga bang ipinangangak na loser? Haaay. Nakakalungkot.

Reflection and Apprehension. Dalawa lang yan eh. Either you’re incredibly smart or unbelievably stupid. Either way it’s always our call. Ganun nga siguro yun. We’ll never know. Ang alam ko lang Lunes ngayon, yun yon eh!

Friday, March 20, 2009

Thinking of You

Deep reserves of patience,
A great heart shows.
Never give way to your emotions,
Never hurry to the end.

Maturity brings secrets,
Wise hesitation ripens the heart.
Walk through time and see,
Act boldly yet prudently.

Stay steadfast and strong,
Fear not you're not alone.
Hang in there for soon it ends,
The silent pain shall finally mend.

Thinking of you.
Missing you.
Night and day.
I love you.


Someone to Watch Over Me
(Gershwin)

There's a saying old says that love is blind

Still we're often told "seek and ye shall find"
So I'm going to seek a certain girl I've had in mind
Looking everywhere, haven't found her yet
She's the big affair I cannot forget


Only girl I ever think of will regret
I'd like to add her initial to my monogram
Tell me where's the shepherd for this lost lamb
There's a somebody I'm longing to see

I hope that she turns out to be
Someone who'll watch over me

I'm a little lamb who's lost in a wood

I know I could always be good
To one who'll watch over me
Although she may not the girl some men think of
As handsome to my heart

She carries the key
Won't you tell her please to put on some speed
Follow my lead, oh how I need

Someone to watch over me
Someone to watch over me

Thursday, March 19, 2009

17


Summer na. Mainit na ang simoy ng hangin. Kaya ko na maligo ng hating gabi sa malinis na ilog katabi ng aming bakuran. Na-miss ko kayo, na-miss ko ang blogosperyo. Ilang araw din akong parang trumpo na parang wala ng bukas sa dami ng dapat gawin at tapusin. Mga samu’t saring responsibilidad. Kaliwa’t kanan na problema na tila walang katapusan, ngunit sa awa naman ng Diyos, tibay ng loob at disiplina, natatapos din. Ang sarap sa pakiramdam ng makapag-relax sa tubig. Ang magpalutang ng payapa habang nakatitig sa mga bituin sa langit. Isang maaliwalas at tahimik na gabi upang makapagpahinga at makapag muni-muni.


Kanina lamang, nagpasama ako kay Mark sa department store upang ipaayos ang na-“virus” kong PSP. Batid ko ang kaligayahan at kasabikan sa mga mata at kilos ng aking matalik na kaibigan. Bagama’t pagod at galing sa sakit, hindi ito naging balakid upang pag-isipan at paghandaan ang unang monthsary nila ni Riza. Ang naging susi upang siya ay mapalaya. Ang dahilan upang maramdaman muli ang tibok ng puso na nagbibigay buhay at kulay sa lahat ng kanyang ginagawa.

Bagama't maraming pagkakaiba, maganda ang chemistry ng dalawa. Si Riza ay makulit, masayhin, maalalahin at adventurous. Habang si Mark ay tahimik, may pagkaseryoso, disiplinado. at matured. Pareho silang masipag at may matinong pinagkakaabalahan. Bagama't graduating ngayong buwan para sa kanyang masteral degree, si Riza ay may maliit na carenderiang negosyo malapit sa simbahan ni Mark. Habang si Mark naman ay junior executive ng citibank call center sa Ortigas.

Napakabilis ng oras. Nakakatuwa isipin ang realidad buhay. Sa pagkilos ng panahon, laging kaakibat nito ang pagtatapos at muling pagsisimula. Ang kinakailangan lamang ay tibay ng loob, tiwala at pag-ibig sa sarili, at sa paniniwalang may mabuti at magandang plano ang Diyos na mahabagin sa ating lahat...


Para Kay Mark at Riza

And things can never go badly wrong
If the heart be true and love be strong,

For the mist, if it comes, and the weeping rain
Will be changed by love into sunshine again

Love one another, but make not a bond of Love;
Let it rather be a sea between the shores of your soul.


Wishing you all the Best!
Happy 1st Monthsary!

-Orakulo

Friday, March 13, 2009

Tampo sa Kaibigan

Ako ay patawarin aking kaibigan,
Ako'y nasaktan at hindi naiwasan.
Pusong nasugatan ay aking tinalikuran,
Sa tulong mo ako ay nanindigan.

Matibay man ang aking kalooban,
Ngunit hindi manhid sa manlilinlang.
Panalangin ko ang inyong kabutihan,
Kahit ako'y patuloy na nahihirapan.

Hindi ko kayo pinagdududahan,
Ako lamang ay huwag malimutan.
Sandigan ninyo sa lahat ng kahinaan,
Saan ako tatakbo aking kaibigan?


Sa dami ng bagay ng ating pinagdaanan,
Ang aking hiling ay simple lamang.
Ako'y intindihin paminsan-minsan,
Dahil pakiwari ko'y di mo naaanigan.

Ang kasiyahan niyo ay aking kagalakan,
Dahil ikaw at ako ay kapatid naturingan.
Dalamhati ko ay iyong paniwalaan,
Sapagkat ako ay tunay na tao lamang.

Bagama't sa ngayon ay hindi kasabayan,
Huwag sana limutin ang ating pinagsamahan.
Hindi ako madamot sa inyong kagustuhan,
Ngunit sana naman dangal ko'y pangalagaan.

(Pangalawang Friday the 13th ng 2009)

Tuesday, March 10, 2009

Pag-Subok sa Pag-Ibig

Habang nilalakad ko si Choco sa maliit naming bakuran, nakakita nanaman ako ng bulalakaw. Ngunit ang bulalakaw na ito ay hindi karaniwang napapansin ko. Ito ay tumagal ng mga tatlong segundo bago nawala sa kawalan ng gabi. Mapula ang kulay, hindi ang karaniwang puti na madalas makita. Sa aking pagkamangha, hindi ko na naisip mag wish. Ang naisip ko ang pelikulang “Armagedon” kung saan muntik tamaan ang mundo ng isang asteroid. Sabi ng mga syentipiko, hindi na tanong kung mangyayari nga yun, ang tanong eh kung kalian mangyayari muli. Ang susunod na katanungan eh handa nga ba ang mundo? Handa nga ba ako?....

Naihambing ko tuloy sa buhay pag-ibig ng tao. Hindi tanong kung darating ang pagsubok, kasi talagang darating yung punto kung saan ang kasiguruhan ay babalutin ng duda at pangamba. Maaring kagagawan natin mismo, o kagagwan ng ating minamahal. sinadya at hindi sinasadya, gawa ng pagkakataon at samu’t-saring dahilan na ni-minsan hindi pumasok sa ating isipan sa ka-initan ng pagmamahalan Maaring paghandaan, pero madalas ang paghahanda ay hindi sapat upang itigil ang mabangis na realidad ng totoong buhay. Parang isang galit na asteroid na animo’y galing sa kalawakan, naka “full-speed ahead” sa isang payapang planetang asul na tinaguriang tahanan ng magagandang alaala, matatamis na pangako at pangarap sa dalawang nagmamahalan.

Tinanong ko kamakailan lamang kung dapat nga ba sabihin sa mahal mo kung may kras kang iba. At kung kras ka rin nito, sasabihin parin ba o hindi na. Tanong kung may karapatan nga ba ang mahal mo na magtampo o magalit kung sakali malaman nito. Nakaktuwa ang mga reaksyon. Sa simula, parang napaka simpleng bagay, ngunit sa kalaunan nagging kumplikado. Ang lahat ng ito nagsimula dahil lang sa inakalang simpleng bagay tulad ng isang “kras”. Parang isang itim na binhi na baliwala, pero kung pinabayaan, sa kalaunan ay nagiging mabangis na peste.

Ang iba piniling manahimik para hindi maging kumplikado ang sitwasyon.
Ang iba naman nandigan na dapat maging totoo lagi sa minamahal mo.

Mapa 3rd party, LDR at kung ano-ano pa. Ang pananahimik o pagpapakatotoo. Sa aking pagmumuni-muni. Naisip kong parehong tama at mali ito. Parehong tama dahil ang reaksyon ay nakabatay sa intensyon na pangalagaan ang relasyon ng dalawang nagmamahalan. Ngunit pareho rin na mali sapagkat hindi binigyan ng pansin ang personal na magiging epekto nito sa atin at sa ating minamahal, mabuti man o masama.

Maaring tama ang pagpapakatotoo, ngunit kung ito ay makaksakit sa damdamin at ibinigay sa hindi tamag oras, tama parin kaya ito? Maaring karapatan natin malaman ang totoo, ngunit handa nga ba tayong malaman ang totoo? Maaring ang pananahimik ay makakabuti para sa ati pero makakbuti rin kaya ito sa ating minamahal kung wala siyang alam sa mga nangyayari? Totoo nga ba na ang hindi mo alam ay hindi makakaapekto sa iyo?

Kinamusta ko sa aking huling survey ang “love-life” ng mga dumadaan. Kapansin-pansin na karamihan dito ay sumagot na “pinagtiya-tiyagaan” o kaya’y “pwede na”, ang sumunod naman sa pinaka-marami ay sumagot ng gusto ng "makawala". Napakaliit na porsyento ang sumagot na masaya silang tunay.

Sa aking pakiwari, ang isang pagmamahalan ay binubuo ng tatlong aspeto.

Ikaw, Siya at ang Relasyon.

Marami ang sadyang nakatuon lamang sa aspeto ng “relasyon”. Hindi na importante kung ang isa ay tunay na masaya pa, mapanatili o mapanindigan lamang ang “relasyon”.

Meron din naman nakatuon lamang sa aspeto ng sarili, habang masaya o may pakinabang, yun na ang importante kahit kung tutuusin wala namang pinupuntahan o katuturan ang “relasyon”, na pati ang isa ay nagtyatyaga na lamang.

At meron din nakatuon lamang sa aspeto ng kanyang “mahal”, kahit kung magpakatotoo ay hindi na ito masaya dito at bagkus awa, pride o hiya ang nagsisilbing dahilan upang ipagpatuloy ito.

Nakakalungkot isipin na maraming tumatagal na relasyon na kung tutuusin ay walang tunay pagmamahalan, kadikit nito ang walang tunay na kaligayahan ng puso’t isipan nila. Na para bang ikinulong ang mga sarili sa hawla ng kahibangan.

Naniniwala ako na kaakibat ng tunay na pag-ibig ang pagpapakatotoo at tiwala. Sa lahat ng aspeto nito. Ito ang susi sa isang ganap na pagmamahalan at kasiyahan. Bagama’t ang mga pag-subok ay hindi natin gusto at hindi mapipigilan, ito rin ang mga pagkakataon na maaring gumising sa atin tungkol sa realidad ng isang pagmamahalan.

Hindi puro “ikaw”. Hindi puro “siya”. Hindi puro “relasyon”.

Handa nga ba tayong makita ang katotohanan na ito?

Ito ang pag-subok ng pag-ibig. Ito ang pag-subok ng katotohanan.

Saturday, March 7, 2009

Pour Toi Mon Amour

Entre deux coeurs qui s'aiment, nul besoin de paroles.

J'ay desiré cent fois me transformer, et d'estre
Un espirit invisible, afin de me cacher
Au fond de vostre coeur, pour l'humeur rechercher
Qui vous fait contre moy si cruelle apparoistre.

Si j'estois dedans vous, au moins je serois maistre
De l'humeur qui vous fait contre l'Amour pecher,
Et si n'auriez ny pouls, ny nerfs dessous la chair,
Que je ne recherchasse à fin de vous cognoistre.

Je s¸aurois maugré vous et voz complexions,
Toutes voz volontez, et voz conditions,
Et chasserois si bien la froideur de voz veins,

Que les flames d'amour vous y allumeriez:
Puis quand je les voirrois de son feu toutes pleines,
Je me referois homme, et lors vous m'aimeriez.

A hundred times I wish I could transform myself
And become an invisible spirit that hides inside your heart
And seeks to comprehend your scorn
Which seems to me so cruel.

I would become master of your emotion.
I would discover the pulse of your nerves
As they flow through your flesh and change
Your disdain. And then I would know you.

In spite of yourself, against your will
I would be a part of your desires and your terms.
And I would chase the coolness from your veins.

So perfectly, love could set fire to you,
Then, when I saw them burst into full flame,
I would step out and be a man again.

Thursday, March 5, 2009

Pwede mag Tanong?! - 1+twist+sequel

(*Kataka-takang katuwaan lamang….
Serye ng mga makukulit na tanong mula sa dako paroon…)

Ang susunod na pambasag ay ang huli sa tanong na ito.

Pambasag 2: Kung sakali nga sabihin ang totoo sa mahal mo na may kras kang iba, at ito ay may kras din sayo, may karapatan ba ang mahal mo na magalit o sumama ang loob sa iyo at sa kras mo? Kung sakali sugurin at awayin ng mahal mo ang kras mo, may karapatan ka bang magalit din sa mahal mo? Katapusan na ba? Kung sakali matapos, sino ang may kasalanan, ikaw na nag ka kras ng iba, o si mahal na nasaktan? hmmmm...

Okay! Lumabas na ang mga unang komentaryo. Kung dapat bang sabihin sa mahal mo na may kras kang iba o hindi. May nagsabi na huwag na sabihin at baka mas maging kumplikado ang sitwasyon. Meron din naman na dapat magsabi lagi ng totoo at kras lang naman, at iba parin ang pagmamahal...
Eto ngaun ang twist...


Pambasag 1: Eh paano kung yung kras mo, ay may kras rin pala sayo. Huwaaw! Gugustuhin mo parin ba hindi malaman na ang mahal mo ay may kras na iba? Gugustuhin mo parin ba sabihin ang totoo sa mahal mo? Kumplikado nga ba o simple lang. Hmmmmm.....

“I’d rather tell you honestly… than sleaze you with a lie…” or NOT?!

Mahal Kita…
Pero Crush Ko Siya...
Tampo ka o galit kaba?

Mahal nga kita talaga!
Pero crush ko siya talaga!
Totoo naman diba?

Sobrang mahal kita…
Pero sobrang crush ko lang siya…
Sabihin ko ba? O akin na lang ba?

Hmmm…
Isip…Isip…
Kataka-taka!

PUNAWA: Wala itong kinalaman sa akin. Mahal peace tayo ha!
Nagtatanong lang. Hehe! =)

Sunday, March 1, 2009

Marso - Spring Equinox

Huwaaaw, Marso na!
Ewan ko ba, pero ito ang paborito kong buwan sa buong taon…

Napakabilis kung tutuusin. Dalawang buwan ng 2009 tapos na…
59 na araw, 1,416 na oras, 84,960 na minuto, 5,097,600 na segundo.

Dumaan na panahon na hindi na muling maibabalik.
Sabi nga, parte na ng kasaysayan ng ating buhay.
Kasaysayan na patuloy bumabago sa ating sarili.
Humuhubog sa ating pagkatao at mga mithiin.

Mga halu-halong pangyayari, maliit man o malaking bagay…
May saya at lungkot. Pagod at pahinga. Ngiti at simangot.
Halakhak at iyak. Duda at tiwala. Pangamba at kasiguruhan.
Inis at kagalakan. Tagumpay at pagkabigo, Pag-asa at kawalan nito…

Sa hilagang bahagi ng mundo ito ang simula ng Spring…
Panahon kung saan ang yelo ay nagsimula na matunaw…
Pag-usbong ng mgagandang bulaklak at halaman…
Sa atin dito naghahalo ang init at lamig ng panahon…

Syempre, ito rin ang inaasam na buwan ng mga gradweyting…
Matapos ang mahabang panahon ng pag-aaral, totoong buhay na…

Sa larangan ng astronomiya, dito papasok ang Spring Equinox.
Kung saan sakto ang bilang ng oras ng dilim at liwanag.
Ito yung panahon na maeenjoy mo ng husto ang sunrise at sunset…
Kung baga, ito ang panahon ng kalagitnaan...

Point Zero sabi ko sa sarili ko…
Panahon ng pagsibol. Bagong Buhay. Bagong Pag-asa.

Hindi ito katulad ng New year nakabatay sa petsa sa kalendaryo…
O ang Chinese New year na nakabatay naman sa buwan…
Ito ang natural na panahon sa kalikasan upang magsimula muli….

Isang buwan na ang Orakulo sa blogosphere…
Sa totoo lang, hindi nakukumpleto ang araw ko na wala ito...
Sa pagpasyal sa mga samu’t saring pahina ng buhay…
Sa pagmumuni-muni ng mga ka-adikan at kabaliwan...
kahibangan ng tao kasama ako…

Sa pakiki-epal...
Pagbigay ng maikli o mahabang opinion sa bawat paksa…
Mga kwento at saloobin na tunay namang mapupulutan ng aral...
Mapa pag-ibig, trabaho, pagkain...
Pagkakaibigan, pananampalataya atbp…
Hangad ko ang patuloy na pakikipagtalastasan....
Ng isip at puso ng bawat isa....

Magandang samahan at totoong pagkakaibigan sa mundong ito…
Ang daming pwedeng matutunan at maintindhinan…
Mga aral na hindi tinuturo sa mga eskwelahan o unibersidad…
Paaralan ng buhay kung saan lahat tayo ay guro at estudyante…

Maraming Salamat Po!

Sa aking inspirasyon naman, ang aking pinakamaMahal…
Ang dahilan ng lahat ng ito. I owe this to you. Thank you so much…

Masayang masaya ako dahil mabuti na kalusugan mo…
Goodluck sa bago mong work. Alam ko kayang kaya mo yan!

Medyo mahirap mag-adjust.
Bagong environment and set of people…
New tasks, challenges and pressures and all...
Basta take it easy, relax, focus...

Believe in yourself, the way I believe in you….
Don’t worry sa expectations nila...
Concentrate on your own expectations…
Your set goals and aspirations...

Sa lahat ng pagod at pangamba...
Huwag ka mag-alala.
Nandito lang ako sa likod mo lagi...
Naka abang, patiently waiting…

Handa sa anumang mangyari, ako bahala, maniwala ka….
Lagi kang kasama sa aking mga panalangin…

Hinahanda ko na ang grandeng bakasyon natin…
Hindi ko alam kung nababasa mo ang mga nandidito…

Sana hindi! Sayang ang surprise! Wehehehe. =)
Alagaan mo lagi health mo. Bawas sa salty food.

Lots of water and enough rest, vitamins!

May naaalala ka ba sa picture na yan?
Hmmm… Tinago ko yan… Hehehe… =p
Alam ko ninenerbyos ka, ramdam ko.
Pero alam ko rin na excited ka... =)

Smile ka lang lagi, tiyak makukuha mo sila.
Cge kuha ka lang, may kasamang swerte yan.

Wishing you the best as always...

I love you! - Orakulo